Jouw Kronieken

I heard you again today
slinging "gay" like it's trash talk,
like it’s a joke that hits harder the more it hurts,
like it’s something dirty,
something wrong,
something you don’t want to be.

But let me say this:
That word?
It means something to me.
And it’s not yours to break.

You think it makes you bold?
To talk tough by cutting others down?
You wear your cruelty like a crown,
but real power?
It doesn’t echo in laughter that leaves someone aching.
It doesn’t leave silence behind when you leave the room.
It doesn’t feel like shame
pressing down on someone’s chest
because of a joke you didn’t think twice about.

I’m bi.
Yeah, for real.
No punchline, no apology.
But every time you talk like that,
I feel it
like you’re ripping parts of me out
and throwing them back with a smirk.

It hurts,
because love shouldn’t feel like hiding.
Because family shouldn’t feel like fear.
But you make me question if I belong
just by opening your mouth…

We rijden met een rode auto.

Vakantie is ons motto.

We rijden op de autosnelweg.

De kilometers tikken weg.

We stoppen even aan de noordzee.

We hebben zonnig weer mee.

Het strand ligt overvol.

Er is een zalige drukte alom.

We liggen op een handdoek.

In onze hand ligt een boek.

We zetten onze tocht verder.

De lucht is helder.

Sleutel van de Hoop
slaap waaruit hij
even wakker werd
Streling, gebed, een laatste kus...
toen werd de sleutel omgedraaid
en brak... 

Vader,

Je had een dubbele longonsteking opgelopen.

Je kreeg geen zuurstof meer en bent in je zetel in coma gegaan.

We hebben je nog drie dagen verzorgd.  Jij koos voor de overkant.

Je heb jaren een eenvoudig leven geleefd.  Je was blij met de zonneschijn die je groenten deed groeien.  Je had een grote tuin met kriekebomen, een toffe serre waarin je druiven kweekte.

Je bent net geen negentig geworden.  De laatste tijd gaf je aan dat het wat moeilijker liep.  Je koos soms voor in de zetel te zitten en liet je tuin onaangeroerd.

Je hebt genoten van je kleinkinderen als ze op bezoek waren.  Je was 56 jaar getrouwd met ons moeder.   Jullie kregen twee kinderen, een zoon en een dochter.

Je kon genieten van een stukje taart op zondag.

Vader,

Je hebt een eenvoudig en toch goed gevuld leven gehad.  We missen je warme aanwezigheid.  Vanuit een urne op de schouw kijk je nu toe naar ons of we het goed gaan doen.

Rust nu maar uit en doe je broer en je zussen hierboven de groeten en verzorg de tuin hierboven ook goed.