Hoe een rustige ochtend kan veranderen in een ware hel...
Lees dit en je voelt je op slag beter over je eigen situatie (of dat hoop ik dan toch) ;)
Beeld je in:
Je staat op en morst koffie op de vloer. Je gaat naar de berging voor een nieuwe keukenrol te halen (want op zo’n dag is dat ding uiteraard ook weer op) en ontdekt daar dat de kat de berging heeft ondergekotst met een smeuïge haarbal. Even opkuisen maar (met de velletjes van de nieuwe keukenrol). De tijd tikt en na het kuiswerk haast je je terug naar de ontbijttafel. Onderweg glijd je uit over de keukenmat en bezeert je knie. Je handen grijpen snel naar de zere plek maar tegelijk probeer je snel weer recht te staan. Je loopt immers al tien minuten achter op schema! Stomme kat ook, stomme koffie, stomme mat.
Vlug de verdere inhoud van de koffietas leegdrinken (au, mond verbrand!), die boterham in je mond proppen en de auto instappen. Maar daar merk je dat de tank leeg is. Je wist het; je had het de avond ervoor gezien maar was vergeten je wekker vroeger te zetten om langs het tankstation te passeren. Paniek! Nu kom je zeker te laat! Helaas niets aan te doen (tenzij je op de autosnelweg je metalen vriendje wilt verder duwen onder het lachend oog van honderden passanten) en je racet naar het dichtstbijzijnde tankstation. In alle haast botst je met je rechterdeur tegen een paaltje dat daar staat - je had je net niet ver genoeg ervan af gezet – met een lichte deuk als gevolg. Je vloekt en voelt je hartslag sneller slaan. Het zweet breekt je stilaan uit. Iemand van de omstaanders ziet het gebeuren en denkt dat je een paniekaanval krijgt. Hij probeert je te kalmeren en praat op je in. Maar jij wordt er alleen maar meer nerveus van en na enkele minuten scheldt je die persoon uit en ontstaat er een fikse ruzie.
De politie wordt gebeld en een uur later na het morsen van je koffie, zit je in de cel te bekomen.
Hoe is het zover kunnen komen?
Reactie plaatsen
Reacties